ΠΑΡΑΜΥΘΟΧΡΩΜΑΤΑ


Ήταν μια νύχτα που είχε πολύ άγρια καταιγίδα, το μόνο χρώμα που υπήρχε στον ουρανό ήταν το γκρίζο και το μαύρο, τότε ένα μικροσκοπικό σπουργίτι ξάπλωσε στη γη και σήκωσε τα μικροσκοπικά του ποδαράκια προς τον ουρανό.
__Ε τι κάνεις εκεί; το ρώτησε το λιοντάρι.
__Θέλω να συγκρατήσω τον ουρανό, σε περίπτωση που πέσει, να προστατέψω τα πλάσματα του κόσμου, απάντησε το μικρό σπουργίτι.
__Χα! χα!μα είναι δυνατόν, αυτά τα καχεκτικά και αδύνατα πόδια να μπορέσουν να συγκρατήσουν τον ουρανό να μην πέσει; είπε γελώντας το λιοντάρι.
Ο κάθε ένας εδώ κάτω στη γη έχει το δικό του κομμάτι τ` ουρανού να συγκρατήσει, απάντησε το σπουργίτι.

Εκείνη τη στιγμή άναψε ένα ασημένιο λαμπερό φως, ήταν ένα μικρό αστέρι που άκουσε το μικρό σπουργίτι και χαμογέλασε.