Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2024
Πέμπτη 25 Ιουλίου 2024
Πέμπτη 18 Ιουλίου 2024
Θεοδοσίας Αργυράκη-Ασαργιωτάκη
Το φως δεν επαιτεί
Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή της Θεοδοσίας Αργυράκη-Ασαργιωτάκη ‘Το φως δεν επαιτεί’ με εικαστικά σχέδια της ίδιας της δημιουργού, η οποία αφιερώνεται «Στα παιδιά που είναι φως».
Όλες οι σελίδες της συλλογής συνοδεύονται και από μία εικαστική δημιουργία.
Κάνοντας μία σύντομη περιδιάβαση στην ποιητική συλλογή της Θεοδοσίας Αργυράκη, γνωρίζουμε τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς της ζωγράφου και ποιήτριας και συνομιλούμε με την ποίησή της και παράλληλα βλέπουμε πώς παίζει με τις λέξεις, λέξεις με ποιότητα, περιεχόμενο και ομορφιά, και πώς τις συνταιριάζει, πώς τις ενώνει και γίνεται δημιουργός, γίνεται ποιήτρια.
Το γαλάζιο, μας λέγει η ποιήτρια, είναι το ‘άπιαστο σώμα της θάλασσας και τ΄ ουρανού’, είναι το χρώμα της πατρίδας μας, είναι το χρώμα που αγαπούν και οι λευκοί γλάροι.
Το φως δεν επαιτεί, αλλά τα μνημεία της τέχνης απαιτούν ‘χρόνο αντάμωσης το φως να φανερώσει’.
Τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα περιμένουν την αντάμωση και τη συνένωση με τα … αδέλφια τους. Και δεν είναι μόνο αυτά. Είναι όλα τα κλεμμένα έργα τέχνης του Ελληνισμού, που ‘φιλοξενούνται’ στα διάφορα Μουσεία.
Ο άρχοντας ήλιος, που είναι του κόσμου ‘δίκαιος δότης’, ‘της ζωής το θησαυρό διαμοιράζει’ και η φλόγα του χρόνου ανταμώνει με τα θαλασσινά νερά!
‘Η κόρη του φωτός’ νιώθει ξένη σε ανήλιο χώρο μοναξιάς.
‘Ο κόκκος της άμμου / δακρύζει μέσα στο σκοτάδι / της φυλακής του’.
Το κύμα της θάλασσας μπορεί να χαλά τις δημιουργίες μας στην αμμουδιά, αλλά δεν μπορεί να πάρει τα όνειρά μας.
Οι άλλοι όμως έφτιαξαν για εμάς ‘φρούρια φυλακές του νου’ και μας στέρησαν το γέλιο και μας περιόρισαν τα όνειρα που είχαμε να χαλάσουμε τα ‘κάστρα φυλακές’ τους.
Το ‘λευκοντυμένο κύμα’ σβήνει τα αποτυπώματά μας στη ‘νοτισμένη άμμο’ αλλά το ‘ανθισμένο θαλασσινό νερό’ μας δροσίζει τα πόδια μας και μας κάνει να χαμογελάμε.
Ο πρωτομάστορας δωρίζει χρυσοκόρες. Γίνεται δημιουργός.
Οι λέοντες, οι φύλακες της Δήλου, και οι γενναίοι ίκαροι κρατούν σκοπιές και, περιπολώντας στους αιθέρες, στέλνουν σε όλους μας μηνύματα ψυχής.
Και, όπως είναι γνωστό, τα ύψη κατακτούν εκείνοι που δεν φοβούνται την πτώση, οι δυνατοί και οι γενναίοι.
Τα μαϊστράλια και γενικότερα οι άνεμοι δίνουν δροσιά και χαρά και ομορφαίνουν τη ζωή μας και ο ήλιος είναι πορφύρα και δίνει νόημα στη ζωή μας. Η φωνή δίχως χαρά γίνεται μοιρολόγι.
Ο Ήλιος της Δικαιοσύνης ως ποιητής θέλει να τραγουδά την αθάνατη ρίζα της θεαφρογέννητης.
Η τέχνη, με το βάλσαμο που δίνει στις ψυχές και τις καρδιές μας, ίσως να μην μπορεί να γιατρέψει την πληγή, την κάθε πληγή, όμως μπορεί λίγο να την ‘μερώσει’.
Η τέχνη είναι από μόνη της βάλσαμο και φάρμακο και μπορεί να βοηθήσει να γιατρευτούν οι πληγές στις ψυχές των ανθρώπων.
Οι απλές λέξεις, κατά την ποιήτρια, είναι αυτές, τις οποίες αναζητάμε όλοι, για να πορευτούμε στη ζωή μας. Είναι αυτές που μας ακολουθούν στο ταξίδι μας σ’ αυτόν τον εφήμερο κόσμο.
Η καλλιτέχνις μάς λέγει ότι το βιβλίο είναι, πρέπει να είναι, πολύτιμος σύντροφός μας, γιατί μας ανοίγει παράθυρα, πολλά παράθυρα, και βλέπουμε πιο καλά τον κόσμο.
Ο τροβαδούρος ποιητής δεν πουλάει, αλλά χαρίζει στους ανθρώπους, σε όλους εμάς, σε όποιον τα χρειάζεται, τα τραγούδια της ψυχής. Χαρίζει τις πραμάτειες της ψυχής του.
Ο άγγελος μοιράζει στον κόσμο την καρδιά του. Εμείς τον έχουμε ανάγκη και τον ψάχνουμε, όταν βλέπουμε πως φεύγει.
Στη ζωή μας σκύβουμε, όταν συναντήσουμε κάτι που μας αρέσει, μας τραβάει και μας μαγνητίζει.
Όπως ξέρουμε, ‘ο άνθρωπος του ειδέναι ορέγεται’. Θέλει να γνωρίσει τον κόσμο και την αλήθεια για τον κόσμο και να αφουγκραστεί ‘τα όνειρα χαρές ανθρώπων λύπες’.
Η συλλογή κλείνει με τον κόσμο της ποιήτριας, ένα ποίημα το οποίο αντανακλά την αγάπη της για τον άνθρωπο και τον κόσμο και το οποίο αξίζει να το δούμε.
Ο κόσμος μου
Έφτιαξα ένα κόσμο μαγικό
να ξεκουράζομαι
από τον κόσμο των ανθρώπων
που πληγώνει
με υλικά παραμυθιών
κι απόσταγμα αγάπης.
Σ’ αυτόν τον κόσμο ταξιδεύω
κι ονειρεύομαι
ίδιος να γίνει
και ο κόσμος των ανθρώπων
να μην πονά
να μην πληγώνει.
Κατά την ποιήτρια, όλα έρχονται στο φώς, που είναι αλάνθαστος κριτής.
Είχε στο φως αναφορά να δώσει
τον πρώτο αλάνθαστο κριτή.
Το φως πρέπει να διαφεντεύει τη ζωή μας. Το φως φωτίζει τον δρόμο μας και μας δείχνει καθαρά τον δρόμο που πρέπει να διαβούμε. Το φως διώχνει το σκότος και μας οδηγεί στην αλήθεια.
Το φως, λοιπόν, δεν επαιτεί, αλλά σ’ αυτό δίνουμε αναφορά, δίνουμε αναφορά στην αλήθεια, ψάχνουμε για την αλήθεια, για τις απλές λέξεις, για τις χρωματιστές λέξεις, για τις ποιητικές λέγεις, για τις όμορφες λέξεις, για τις λέξεις που δίνουν χρώμα, άρωμα και ομορφιά στη ζωή μας: ήλιος, ζωή, χρώματα, φως, θάλασσα, αγέρας, ουρανός, πατέρας, μάνα, αγκαλιά, φίλος, φιλί, αδέλφια, γάλα, νερό, ψωμί, αλάτι, διψώ, πεινώ, πονώ, γιατί, φοβάμαι, θέλω, παραμύθι, έρωτας, ένωση, ανάσταση, θάνατος, άλγος, μοναξιά, φόβος, σκοτάδι, τέλος, αγάπη, αλήθεια, αγώνας, θαύμα, άπειρος κόσμος, δημιουργός, ψυχή, αρετή, ελευθερία.
Στην ποιητική συλλογή της Θεοδοσίας Αργυράκη-Ασαργιωτάκη μελετούμε ’το ρυθμό της σμίλης του δημιουργού / που έδωσε στο άμορφο μορφή / με της ψυχής τ’ ωραίο’.
Ευχόμαστε στην αγαπητή Θεοδοσία να είναι καλοτάξιδη η πρώτη της ποιητική συλλογή «Το φως δεν επαιτεί» και περιμένουμε τις νέες της συλλογές.
Και αυτές να κοσμούνται με έργα της εικαστικού Θεοδοσίας.
Χανιά 12 Ιουλίου 2024
Από το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας απαγορεύεται η καθ` οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση, ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
Πέμπτη 6 Ιουνίου 2024
"Παραμυθοχρώματα-Mythocrome" Θεοδοσία Αργυράκη-Ασαργιωτάκη: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ...
Τετάρτη 5 Ιουνίου 2024
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
και οι ευγενείς ιππότες της ανακύκλωσης
της Θεοδοσίας Αργυράκη-Ασαργιωτάκη
Χαμογελαστός και ηλιοχρωματιστός, σαν ευγενής ιππότης σημαιοφόρος του ήλιου με την λαμπερή καλοκαιρινή του φορεσιά πρόβαλε ο Ιούνης μήνας, πρώτος υιός του καλοκαιριού! Και σαν κερασάρης που είναι, με κέρασε γλυκά κεράσια και εγώ τον φίλεψα ένα βιβλίο χάρτινο και ταπεινό, αλλά δώρο ιπποτικό και διαλεχτό!
Οι ευγενείς ιππότες της ανακύκλωσης, χαμογέλασαν ιπποτικά με νόημα, έκαναν την ευγενική τους υπόκλιση και είπαν χαριτωμένα, αλλά και με τη ανάλογη σοβαρότητα! __Δεν είναι τυχαίο που καλωσορίσαμε τον Ιούνη μήνα που γιορτάζει το περιβάλλον! Και αλήθεια ήταν τόσο καλά διαβασμένοι και ενημερωμένοι για το θέμα οι ευγενείς ιππότες μου, που ανέφεραν με το νι και με το σίγμα, όλα τα σχετικά για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ότι:
Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου και είναι μια πρόκληση και πρόσκληση της κοινωνίας για ευαισθητοποίηση, ενδιαφέρον και δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος. Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος εορτάστηκε το 1974 ως ένα κίνητρο, μια προτροπή, μια υπενθύμιση στον κόσμο, σε θέματα όπως είναι η προστασία της φύσης, η βιώσιμη κατανάλωση, τα μέτρα για τον υπαρκτό και σοβαρό κίνδυνο της κλιματικής αλλαγής, την πράσινη οικολογία, την προστασία της άγριας φύσης και πολλά- πολλά άλλα ακόμα.
Στις δράσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος συμμετέχουν πάνω από 140 χώρες κάθε χρόνο. Δυναμικές επιχειρήσεις, μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, κοινότητες, κυβερνήσεις και διάσημα πρόσωπα με ενδιαφέρον για το περιβάλλον που υποστηρίζουν τον αγώνα για την περιβαλλοντική προστασία.
Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ιδρύθηκε ως θεσμός το 1972 από τα Ηνωμένα Έθνη, την πρώτη μέρα της διάσκεψης της Στοκχόλμης για το ανθρώπινο περιβάλλον. Από το 1974, εορτάζεται κάθε χρόνο και για πέντε περίπου δεκαετίες, συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση για το περιβάλλον, υποστηρίζει τις δράσεις και οδηγεί στις θετικές αλλαγές. Το 1987 ξεκίνησε η ανάθεση της θέσης του οικοδεσπότη σε διαφορετική χώρα κάθε χρόνο. Για το 2024 οικοδεσπότης θα είναι η Μολδαβία, η όμορφη χώρα με το ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους περιβάλλον.
Αυτά όλα τα τυπικά ενημερωτικά είπαν “Οι ευγενείς ιππότες της ανακύκλωσης και πιο μεγάλη αλήθεια δεν γίνεται. Το ενδιαφέρον μου για το περιβάλλον ήταν η αφορμή να κάνουν την λογοτεχνική και εικαστική παρουσία τους και ο λόγος ότι πιστεύουν απόλυτα ότι η ανακύκλωση θα βοηθήσει να είναι καθαρή η φύση και ότι την περιβάλει!
Αν όλα τα υλικά που αρχικά μας είναι χρήσιμα, όπως το χαρτί, το μέταλλο, το γυαλί, η μπαταρία, το ύφασμα, το λάδι, αλλά στην πορεία δεν είναι, αν ανακυκλωθούν και ξαναχρησιμοποιηθούν, προστατεύουμε το περιβάλλον απο τη μόλυνση και υπάρχει σεβασμός στα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, όπως είναι το χαρτί που γίνεται από τα δέντρα και γενικότερα, είναι πολύ σημαντικό για τη φύση, τη ζωή, τα παιδιά, τον άνθρωπο!
Όλα αυτά τα σημαντικά για τη φύση και ότι την περιβάλει, οι ευγενείς ιππότες μου, θέλουν να τα μοιραστούν με όλα τα παιδιά του κόσμου κι εγώ φυσικά δεν τους χάλασα το χατίρι, τους έδωσα λόγο, σχήμα και ρόλους και είναι πανέτοιμοι με τον σημαιοφόρο πρωτεργάτη ιππότη τους να ξεκινήσουν τον ευγενή αγώνα, να σώσουν τον πλανήτη γη.
Το βιβλίο μου “Οι ευγενείς ιππότες της ανακύκλωσης” είναι ιδιωτική έκδοση και η πρόταση μου είναι ανοιχτή, εθελοντική και δωρεάν, σε σχολεία, παιδικούς σταθμούς και φορείς που ενδιαφέρονται για το περιβάλλον! Ευχαρίστως, όπως κάνω εδώ και χρόνια, θα είναι χαρά μου να το παρουσιάσω προσωπικά! Και βεβαίως η γραφή του έργου είναι δομημένη θεατρικά, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να γίνει και θεατρική εικαστική δράση, παράσταση!
Το 2023 είχα τη χαρά να το παρουσιάσω, ανέκδοτο ακόμα, στην αυλή του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης, αφιέρωμα στην παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος με τους εκπαιδευόμενους του συλλόγου η Ροδαυγή, που έχω τη χαρά της δωρεάν εθελοντικής εκπαίδευσης της ομάδας, οι βιβλιοταξιδευτές της Ροδαυγής, μέσω τέχνης, art therapy.
Με θέμα το περιβάλλον και την προστασία του, κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία μου, Ένα αλλιώτικο δέντρο” “Οι πειρατές με το χάρτινο καράβι και ο σπάνιος θησαυρός” και “Ο τετράγωνος γίγαντας”
Θεοδοσία Αργυράκη-Ασαργιωτάκη
ποιήτρια συγγραφέας εικαστικός
άτυπη εκπαίδευση ατόμων με νοητική αναπηρία μέσω τέχνης.
Mail:theod_arg@yahoo.gr
Τρίτη 23 Απριλίου 2024
ΒΙΒΛΙΟΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ- booktravelers-Theod Ar-As: ...
Παρασκευή 19 Απριλίου 2024
Τρίτη 2 Απριλίου 2024
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΎ ΒΙΒΛΊΟΥ ΑΦΙΈΡΩΜΑ ΤΗΣ ΘΕΟΔΟΣΊΑΣ ΑΡΓΥΡΑΚΗ-ΑΣΑΡΓΙΩΤΑΚΗ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΌ ΠΑΙΔΙΚΟΎ ΝΕΑΝΙΚΟΎ ΒΙΒΛΊΟΥ
Η Αφίσα για την παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου είναι ζωγραφικό έργο της Θεοδοσίας Αργυράκη-Ασαργιωτάκη
Το παιδί βιβλιοταξιδευτής
Χρόνια πολλά καλά και βιβλιοταξιδιάρικα! Χρόνια πολλά στο βιβλίο που ανοίγει τα χάρτινα, αλλά σοφά του φύλλα φτερά και ταξιδεύει τα παιδιά βιλιοταξιδευτές στον υπέροχο κόσμο της γνώσης της φαντασίας και του ονείρου! Χρόνια πολλά, σε όλες τις ταπεινές παραμυθοταξιδεύτριες και παραμυθοταξιδευτές του κόσμου, που ανοίγουμε διάφανους και φωτεινούς δρόμους να ανιχνεύουμε τα θαύματα του κόσμου, να μαθαίνουμε, να δημιουργούμε, να χαρίζουμε!!!
Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024
ΒΙΒΛΙΟΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ- booktravelers-Theod Ar-As: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 2024
Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024
ΒΙΒΛΙΟΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ- booktravelers-Theod Ar-As: ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣΣτις τέσσερις του Δεκέμβρη τ...
Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2024
Της Θεοδοσίας Αργυράκη-Ασαργιωτάκη
Στο χρόνο να χαμογελάμε
Όταν αγαπάς στα παραμύθια και ταξιδεύεις στον διαχρονικό κόσμο των παραμυθιών, χαμογελάς στο χρόνο! Κάνεις καλή παρέα και με το χρόνο που πέρασε και με τον καινούργιο που έρχεται!
Ο παλιός ο χρόνος με τα λευκά του μαλλιά, τα μακριά του γένια και με το δισάκι του γεμάτο από πραμάτειες της ζωής που πέρασε, φεύγει πάντα χαμογελαστός, λυπημένος, θλιμμένος, πονηρός και αυστηρός μαζί!
Κλίνει πονηρά το μάτι και λέει με τη σοφία που του έχουν δώσει όλες οι ημέρες, οι μήνες, οι εβδομάδες, οι ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα και οι μικρές απειροελάχιστες στιγμές της ζωής που έχει περάσει!
__Αυτό που έχω να σας πω είναι η αλήθεια του χρόνου και δεν είναι μυστικό! Είμαι οδοιπόρος, αθλητής και ταξιδιώτης, πάντα τρέχω, ταξιδεύω και κυλάω, ποτέ πίσω δεν γυρνάω, και δεν έχω μόνο μια διαδρομή! Δεν είναι μονόδρομος η ζωή, σας το λέω να το κατέχετε και ξάσας, που λένε στην Κρήτη.
Πάντα λιγομίλητος και βιαστικός ο χρόνος, αλλά και πάντοτε σοφός, μας προτρέπει να κάνουμε μια αναδρομή στο χρόνο που πέρασε, τι κερδίσαμε, τι χάσαμε, τι μας έδωσε χαρά και λύπη, και να μας υπενθυμίσει, ότι η νέα χρονιά που έρχεται θα συνεχίσει να τρέχει και να ταξιδεύει, στον αιώνιο κύκλο της ζωής!
Προσφέρει με ευγένεια τη σκυτάλη, ή το πηδάλιο, στο νέο χρόνο που περιμένει με νεανικό ενθουσιασμό να το παραλάβει για να συνεχίσει το νέο χρονοτρεχαλητό του ταξίδι.
Με θλίψη αποχαιρετούμε τον παλιό το χρόνο για ότι ζήσαμε μαζί του! Πάντα ότι τελειώνει αφήνει θλίψει και δάκρυ, αλλά και γνώση για ότι μας έμαθε. Τον ευχαριστούμε για όλα τα καλά που μας χάρισε, τα δυσάρεστα που μας πόνεσαν, αλλά που είχαμε τη δύναμη να τα αντιμετωπίσουμε και τη σοφία να αποδεχτούμε ότι δεν είναι πάντα όλα εύκολα στη ζωή!
Καλωσορίζουμε το νέο χρόνο προσμένοντας η πορεία του ταξιδιού να είναι πλουμισμένη με τις πραμάτειες κι όλα τα καλά που προσδοκούμε, χαρά, ελπίδες, τύχη, προσδοκίες και όνειρα.
Ο νέος χρόνος γιορτάζονταν από τα αρχαία χρόνια, με έθιμα και παραδόσεις που κρατάνε ως τις ημέρες μας!
Στην αρχαία Ελλάδα σημασία είχε η αρχή κάθε μήνα, η λεγόμενη Νουμηνία. Αργότερα γιορτάζονταν ως πρωτοχρονιά το πρώτο ηλιακό έτος συνδεδεμένο με την κίνηση του ήλιου. Την χειμερινή ισημερία, 21η Δεκεμβρίου.
Στη μυθολογία ο χρόνος ήταν ένα άλογο από το τέθριππο άρμα του θεού ήλιου. Έτρεχε ο χρόνος και το άρμα του ήλιου άλλαζε θέσεις. Κινείται ο ήλιος και ο χρόνος τρέχει. Και αλήθεια δεν υπάρχει χρόνος δίχως ήλιο και χρόνος δίχως νύχτα.
Εικάζετε πως το πρώτο ηλιακό ημερολόγιο κατασκευάστηκε το 2,200 π.Χ από τους Μινωίτες όπως καταγράφει μια πήλινη σφραγίδα που βρέθηκε στην τοποθεσία στις Αρχάνες της Κρήτης!
Στη λαϊκή παράδοση ο χρόνος είχε τη μορφή γέρου που είχε δώδεκα παιδιά, δέντρου που είχε δώδεκα κλαδιά, εκκλησιά που στηριζόταν σε δώδεκα κολόνες.
Μια αγαπημένη μορφή που γιορτάζουμε όπως τον παλιό το χρόνο ως ασπρομάλλης γέροντας και μοιράζει δώρα στα παιδιά και στους μεγάλους, είναι ο Άγιος Βασίλειος. Ένας από τους τρεις Ιεράρχες!
Ο Μέγας Βασίλειος, Άγιος της ορθόδοξης εκκλησίας από την Καισάρεια της Καππαδοκίας. Για να προστατέψει την περιφέρεια του από τις εχθρικές επιδρομές, έκανε έρανο και μάζεψε χρυσά νομίσματα και τιμαλφή με σκοπό να τα δώσει στον εχθρό, για την ειρήνη και σωτηρία της περιοχής του.
Όταν ο εχθρός δεν κατάφερε να εισβάλει στην Καισάρεια, ο Μέγας Βασίλειος έπρεπε να επιστρέψει τη δωρεά στους πολίτες. Θα παραγγείλει να φτιάξουν ψωμάκια, στα οποία τοποθέτησε τα νομίσματα και τιμαλφή που είχαν προσφέρει οι πολίτες και τους τα μοίρασε. Ο κάθε πολίτης έπαιρνε εκείνο που του τύχαινε από το ψωμάκι που ο ίδιος είχε διαλέξει.
Η ορθόδοξη εκκλησία συνέδεσε με αυτό το γεγονός τον Άγιο Βασίλειο και το έθιμο με τη βασιλόπιτα που κόβουμε την παραμονή της πρωτοχρονιάς και πολλές ακόμα ημέρες με το τυχερό χρυσό φλουρί για καλή νέα χρονιά!
Ο Santa Claus, Άγιος Νικόλαος, προστάτης των παιδιών και των ανθρώπων της θάλασσας, γεννήθηκε στη Μικρά Ασία τον 3ο αιώνα μ.Χ. Τον 19ο αιώνα γιορτάστηκε στην Ευρώπη ως το παιδί του χριστού που παραδίδει παιχνίδια στα παιδιά. Συσχετισμός με τον οικείο ναυτικό που επέστρεφε με δώρα έκπληξη από το μακρινό του ταξίδι!
Η συμπαθητική μορφή του χαμογελαστού και στρουμπουλού παππούλη με την ζεστή κόκκινη στολή και τα λευκά γούνινα γαρνιρίσματα, τις μαύρες μπότες και τη ζώνη, που μας έρχεται από την παγωμένη Λαπωνία, δημιούργησε ο Αμερικανός σκιτσογράφος Τόμας Νάστ το 1862 για την διαφήμιση και προώθηση γνωστού αναψυκτικού.
Το έθιμο με το σπάσιμο του ροδιού την πρώτη ημέρα του χρόνου συναντάτε σε πολλά μέρη της Ελλάδας και παραπέμπει στην ευχή για πολλαπλασιασμό των αγαθών, όπως και το κρέμασμα της αγριοκρεμμύδας, φυτό μεγάλης αντοχής,
Τα τραγουδιστά κάλαντα των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς, όπως και την παραμονή των φώτων από μικρά παιδιά και μεγάλους, συγκαταλέγονται στις ελληνικές παραδόσεις, στα έθιμα και στο εορταστικό κλίμα των ημερών με πολλές παραλλαγές.
Οι καλαντάρηδες εύχονται υγεία, χαρά, ευτυχία, τύχη, προκοπή, καλή σοδειά και τύχη στο σπιτικό.
Οι ιστορίες του χρόνου είναι συνδεδεμένες με τη ζωή των ανθρώπων, της εκάστοτε εποχής, τα έθιμα και τις παραδόσεις! Οι γιορτινές και συμβολικές ημέρες είχαν πάντα κάτι ξεχωριστό που έδενε τους ανθρώπους και τις κοινωνίες.
Τη σύγχρονη εποχή ο νέος τρόπος ζωής έχει αλλάξει, εκείνο που είναι ελπίδα και ευχή, να αλλάζει προς το καλύτερο.
Η ανθρώπινη αλληλεγγύη, το πραγματικό ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο να είναι διηνεκές, όχι μόνο τις γιορτινές ημέρες!
Για τους ανθρώπους που είναι μόνοι στη ζωή, τους ασθενείς, τα ευάλωτα άτομα και τα μικρά παιδιά, που σε αρκετά μέρη του κόσμου ζουν στην απόλυτη ένδεια!
Οι μεγάλες κοινωνικές και οικονομικές αντιθέσεις, η κοινωνική και πολιτιστική ευμάρεια, οι πολεμικοί εξοπλισμοί! Οι καταστροφικές πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ των λαών, οι θάνατοι χιλιάδων ανθρώπων, χιλιάδων παιδιών, καταστροφές μεγάλων περιοχών του κόσμου, φτώχεια, επιδημίες, μετανάστευση, δεν γίνεται να μην μας προβληματίσει για το μέλλον της ζωής!
Οι γιορτινές ευχές δεν φτάνουν για να γίνει καλύτερος ο κόσμος! Η διάθεση, το όραμα, οι σκέψεις και οι πράξεις των ανθρώπων, οι πανανθρώπινες αξίες της ζωής θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα!
Στο χρόνο να χαμογελάμε, για τη ζωή να του μιλάμε
Να του μιλάμε για παιδιά που έχουν γέλιο στη ματιά
για τα παιδιά που είναι φως, μέλλον, ζωή, χαρά, ελπίδα
να του μιλάμε για παιδιά που έχουν πόνο στην καρδιά
που ζουν πολέμους, αίμα, βία, που έχουν στη ματιά το δάκρυ
και στην ψυχή ένα γιατί.....
που αναζητούν στοργή, φροντίδα, ψωμί, νερό, ειρήνη, αλήθεια
να του μιλάμε για ειρήνη, δόσιμο, αγάπη αλληλεγγύη
για καλοσύνη κι ανθρωπιά κι ο χρόνος θα χαμογελά..
Η Θεοδοσία Αργυράκη-Ασαργιωτάκη, γεννήθηκε στο Ηράκλειο, της Κρήτης όπου κατοικεί & εργάζεται. Γράφει & εικονογραφεί βιβλία κυρίως για παιδιά και νέους, ποίηση, θέατρο, παραμύθι, μυθιστόρημα.
Λογοτεχνικές, εικαστικές εργασίες της έχουν εκδοθεί, συμπεριληφθεί σε τόμους πρακτικών, επιστημονικών & εκπαιδευτικών συνεδρίων, ανθολογίες, εικαστικά λευκώματα, εφημερίδες, περιοδικά τέχνης.
Δραστηριοποιείτε εθελοντικά, από το 2001 μέχρι σήμερα, με την εκπαίδευση ατόμων με νοητική αναπηρία, μέσω τέχνης, art therapy. Έχει παρουσιάσει εικαστική δουλειά της σε διεθνείς μπιενάλε τέχνης, ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Λογοτεχνική, εικαστική εργασία της έχει διακριθεί, σε Ελλάδα και εξωτερικό.!